|                                                       
      Wilhelm Joliet |  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|  | 
 
 
 
	
	Wilhelm Joliet / Jan Pluis Tijdens zijn 
	onderzoek naar de geschiedenis van de tegel hoorde Wilhelm Joliet in 2007 
	van negen Nederlandse tegeltableaus met scènes uit de Slag bij Waterloo in 
	een museum in Brighton. Hij nam contact op met de directie van het museum en 
	vroeg zijn tegelvriend Chris Blanchett uit Littlehampton om deze tableaus 
	met toestemming van de directie in het depot van het museum te fotograferen. 
	Jan Pluis en Wilhelm Joliet zochten naar andere tableaus met voorstellingen 
	van de slag bij Waterloo en vooral naar grafische voorbeelden. Beiden 
	besloten om de resultaten van hun onderzoek uit te werken voor een 
	gezamenlijk rapport en dit op internet te publiceren. 
	
	Geen veldslag is meer in beeld gebracht dan de 
	Slag bij Waterloo. In deze publicatie wordt aandacht besteed aan 12 episoden 
	van deze slag die op tegeltableaus zijn 
	aangetroffen. Er is getracht ook de 
	prentvoorbeelden te vinden. Als het voorbeeld niet gevonden is, wordt een 
	vergelijkbare voorstelling afgebeeld. 
	 
	
	‘De naam van deze befaamde slag kan tamelijk verwarrend zijn. Zo vond de 
	slag niet plaats te Waterloo en wordt hij vaak gebruikt om meerdere 
	gebeurtenissen aan te duiden die tezamen het einde inluidden van de 
	heerschappij van Napoleon. De eigenlijke Slag bij Waterloo vond plaats op 
	zondag 18 juni en begon om 11.30 uur met een Franse aanval en eindigde rond 
	21.00 uur met de ineenstorting en vlucht van het Franse leger. De drie 
	hoofdlegers die betrokken waren bij deze slag en bij het voor- en naspel, 
	waren het Franse, een Anglo-Nederlands leger en een Pruisisch leger, die 
	onder het opperbevel stonden van respectievelijk Napoleon, Wellington en 
	Blücher. De prins van Oranje voerde een legerkorps aan van Wellington. De 
	eerste gevechten begonnen al op 16 juni te Quatre-Bras, een gehucht op circa 
	14 kilometer afstand ten zuiden van het terrein waar op 18 juni de hoofdslag 
	plaatsvond, waar de wegen Charleroi-Brussel (N5) en Nijvel-Namen (N93) 
	elkaar kruisen. Dit treffen tussen het Anglo-Nederlandse leger en de 
	Fransen, waarbij Nederlandse troepen een beslissende rol speelden, staat 
	bekend als de slag bij Quatre-Bras. Op dezelfde dag vond de slag bij Ligny 
	plaats, een gevecht tussen Franse en Pruisische troepen. Tezamen met de Slag 
	bij Waterloo en vervolgens de achtervolging van het Franse leger en de 
	veldtocht in en de bezetting van Frankijk, waarna Napoleon zich uiteindelijk 
	pas op 15 juli 1815 overgeeft aan boord van het schip dat hem naar 
	Sint-Helena brengt, worden deze gebeurtenissen ook wel aangeduid als de 
	Veldtocht van 1815. Voor het Nederlandse leger eindigde deze veldtocht 
	formeel pas in december, toen de mobilisatie werd opgeheven. Verder is de 
	Honderd Dagen (les Cent-Jours) een bekend begrip, de periode waarin Napoleon 
	terugkeerde in Frankrijk (1 maart 1815) tot de dag waarop de Franse troepen 
	zich terugtrokken uit Parijs (7 juli 1815). 
	
	Terwijl de slagen bij Quatre-Bras en Ligny genoemd zijn naar de plaatsen 
	waar deze werden uitgevochten, geldt dit niet voor de slag bij Waterloo. 
	Deze slag vond namelijk in werkelijkheid plaats ten zuiden van 
	Braine-l’Alleud (Eigenbrakel). Op de plek waar nu onder meer het Nederlandse 
	Waterloomonument staat, de Leeuw van Waterloo of de Leeuwenheuvel. Deze 
	locatie, waar de prins van Oranje gewond raakte, staat bekend als het 
	Gehucht van de Leeuw en maakt deel uit van laatstgenoemde gemeente. Hoewel 
	de afstand tussen het centrum van Waterloo en de Leeuwenheuvel ongeveer 5 
	kilometer is, beschouwen de meeste mensen, bewust of onbewust, het Gehucht 
	van de Leeuw, waar een toeristische locatie is ontstaan, als Waterloo. De 
	drie opperbevelhebbers Napoleon, Wellington en Blücher hadden aanvankelijk 
	ieder hun eigen benaming voor de slag, maar de eerste en de laatste hebben 
	het met hun slag bij Mont-Saint-Jean respectievelijk slag bij La Belle 
	Alliance moeten afleggen tegen Wellingtons slag bij Waterloo, genoemd naar 
	de plaats waar diens hoofdkwartier gevestigd was. Nu is hier het 
	Wellingtonmuseum gevestigd, een van de belangrijkste musea te Waterloo en 
	omgeving met betrekking tot de slag. Tegenover het museum staat de 
	karakteristieke koepelkerk van Waterloo, waarin kort na de slag de eerste 
	herdenkingsplaquettes voor gesneuvelde officieren werden aangebracht, onder 
	meer voor Nederlandse officieren. 
	
	Tijdens de slag bij Waterloo ontstond ook een veldslag bij Waver of Wavre, 
	circa 16 kilometer ten oosten van het Gehucht van de Leeuw, waar de Fransen 
	de Pruisen aanvielen. De gevechten aldaar werden in de ochtend van 19 juni 
	zelfs voortgezet, maar toen vanaf 10.00 uur duidelijk werd dat de 
	geallieerden bij Waterloo een zege hadden behaald, kwamen de 
	vijandelijkheden tot een einde. 
	
	Zowel Waterloo, Braine-l’Alleud, Ligny als Wavre, maakte tijdens de slag bij 
	Waterloo deel uit van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, dat net was 
	gevormd. Het Nederlands-Belgisch koninkrijk onder Willem i, vergelijkbaar 
	met het grondgebied van de latere Benelux. Dit bleef zo tot de Belgische 
	Opstand in 1830-1831, met een definitieve breuk in 1839. Zo ligt 
	tegenwoordig een van de bekendste plaatsen uit de Nederlandse geschiedenis 
	in het huidige België. 
	
	Op en om het slagveld van Waterloo staan verschillende gebouwen die voor, 
	tijdens en na de slag een belangrijke rol speelden. Het bekendst zijn 
	waarschijnlijk Hougoumont (ook wel Goumont genoemd) en La Haie-Sainte, grote 
	ommuurde boerderijen waar hevig gevochten is, die beide goed te zien zijn 
	vanaf de top van de Leeuwenheuvel. In de herberg La Belle Alliance vestigde 
	Napoleon in de ochtend van 18 juni zijn hoofdkwartier en zou na de slag een 
	ontmoeting hebben plaatsgevonden tussen Wellington en Blücher.’(3) 
	 
	 
	
	
	De slag bij Waterloo op tegeltableaus 
	
	Er komt op tegeltableaus een aantal zee- en veldslagen voor. Met afstand was 
	de slag bij Waterloo het meest geschilderde oorlogstafereel. Er konden 12 
	episoden worden gedocumenteerd. Veruit de meeste zijn omstreeks 1820 in de 
	tegelbakkerij ‘De Twee Laurierbomen’ aan de Lauriergracht in Amsterdam 
	vervaardigd in de grootte van 6, 9, 12 of 16 tegels en geschilderd door 
	Hendrik Willem Suijver (1802-1876).(4) 
	Behalve Amsterdam is van de tegelbakkerij Verwijk in Rotterdam is een aantal 
	tableaus bekend met slechts één tafereel en wel van in Nederland de 
	bekendste episode waar de kroonprins wordt gewond naar een prent van Jan 
	Anthony Langedijk in de grootte van 6 x 9 tegels of soms 5 x 9 tegels.  
	
	Van de Utrechtse tegelbakkerij Achter ‘t Weystraat zijn slechts drie 
	tableaus bekend van 4 x 5 (2x) tegels en 4 x 4 tegels, alle drie met de 
	voorstelling waar de prins van Oranje gewond raakt naar een prent van Willem 
	van Senus naar een schilderij van Joseph-Denis Odevaere. Deze zijn 
	geschilderd door Abraham van Griethuizen (1751-1834), resp. Pieter van 
	Kasteel (1795-1865). 
	
	In de collectie van het Brighton Museum bevindt zich een serie van negen 
	Amsterdamse tableaus met taferelen uit de slag van Waterloo.  
	
	Het lijkt er op dat de serie Amsterdamse tableaus vooraf wordt gegaan met de 
	voorstelling waar de Fransen met de hulp Russische kozakken in 1813 worden 
	verdreven. 
	
	Eind november 1813 marcheerden de kozakken Amsterdam binnen en kregen een 
	warm onthaal. Zij sloegen hun kamp op bij de Muiderpoort (op de 
	achtergrond). (afb. 1,2) 
	 
 
	 
	
	
	 
	
	Kamp van de kozakken buiten de Muiderpoort te Amsterdam, 1813, François 
	Joseph Pfeiffer (II), geaquarelleerde tekening, 553 x 837 mm.  
	  
 
	
	
	 
	 
	
	
	 
	 
	 
	 
	Quatre-Bras, 16 juni 1815 
	
	Frederik Willem, hertog van Brunswijk-Lüneburg-Oels, sneuvelt 
	 
	
	
	 
 
	 
 
	 
 
	 
 
	 
	 
 
	
	Quatre-Bras, 16 juni 1815 
	
	Prins van Oranje voert een charge uit 
	 
 
	
	Tekst op de prent: 
	
	Eerste aanval der Franschen, door Neerlands onsterfelijke krijgsheld, 
	afgeslagen. bij Les quatre Bras, den 16 Junij 1815. 
	
	Eerste serie van vier platen van de veldslagen bij Quatre-Bras en Waterloo 
	(serietitel). De tableaus schijnen echter een ander grafisch voorbeeld te 
	hebben gehad. 
	 
	
	
	 
	
	Tableau, 4 x 4 tegels, Amsterdam, ca. 1825. Prins van Oranje leidt de 
	Nederlandse troepen Quatre-Bras 16 juni 1815. Tekst op het tableau: 
	Het 
	verdedige van de Post bij Quatre Bras, door den Kroonprins der Nederlanden, 
	op 16 Junij Ao 1815. 
	Schilder: Hendrik 
	Willem Suijver. Veiling Rob Michiels 1-10-2016, nr 57. 
	 
	
	Willem Frederik George, prins van Oranje, leidt de Nederlandse troepen tegen 
	een Franse aanval tijdens de slag bij Quatre-Bras, 16 juni 1815.
 
	 
	
	
	 
	
	 
	Tableau, 4 x 4 tegels, Amsterdam, ca.
	
	1825. Schilder: Hendrik Willem Suijver (?). 
	Opschrift: Verdediging van de post bij quatre bras door de kroonprins op 
	den 16 Junij 1815. 
	(Paleis Het Loo 
	Nationaal Museum, Apeldoorn, inv./cat.nr 9639) 
	 
	 
 
	
	18 juni 1815 
	 
	
	Het eerste tableau van de slag op de 18de juni 1815 betreft de 
	overhandiging van de op de Franse veroverde adelaars door de Bergschotten ’s 
	morgens om 10 uur aan 
	
	veldmaarschalk 
	
	Wellington. 
	 
 
	 
 
	 
 
	 
	
	De volgende tableaus tonen een vergelijkbare voorstelling als van
	
	afb. 14. 
	 
 
	 
	
	
	 
	
	Tableau, 4 x 5 tegels, Amsterdam, ca. 
	
	1825. Schilder: Hendrik Willem Suijver. 
	
	Opschrift:
	
	
	De veroverde Adelaars aan den Hertog van Wellington aangeboode op hetzelfde 
	ogenblik.  
	18 juni 1815. 
	Amsterdam, ca. 1820. Bovenste rij tegels bijgemaakt. (Particuliere 
	collectie, Engeland) 
	 
 
	 
	 
	
	18 juni 1815 Eigenbrakel 
	 
	
	Het was bij het dorp Eigenbrakel dat de Prins van Oranje een tegenaanval 
	inzette met bataljons van een Nassau’s 
	regiment, welke echter mislukte en waarbij de prins gewond raakte in de 
	rechterschouder. 
	
	Hoewel het gewond raken door de Prins van Oranje later in Nederland de 
	meeste aandacht zou krijgen, was de actie door de commandant van de 3e 
	divisie Chassé een keerpunt in de slag. 
	 
	
	
	 
	
	Willem Prins van Oranje raakt gewond aan zijn schouder. Onderschrift van de 
	prent: 
	
	Zyne Koninklyke Hoogheid Willem Prins van Oranje in den roemrijken veldslag 
	van Waterloo, op den 18den Junij 1815, gewond op het oogenblik der 
	overwinning / Son Altesse Royale Guillaume Prince d'Orange … 
	Ets, stippelets, gravure, met de hand ingekleurd, 
	
	628 × 760 mm.
	
	
	Willem van Senus naar Joseph-Denis Odevaere, 
	
	Uitgever Evert Maaskamp, 
	
	1817. 
	
	(Rijksmuseum, 
	Amsterdam; 
	
	RP-P-OB-88.874) 
	 
	
	Centraal de prins te paard die naar zijn schouder grijpt, zijn staf snelt te 
	hulp. Links komt een dragonder aangereden met de veroverde Franse standaard 
	waarop de namen 
	
	Austerlitz, Jena en Wagram.
	
	
	(5) 
	 
	
	Beschrijving van de prent in Atlas van Stolk: 
	
	 
	 
	
	
	 
	
	Prins Willem Frederik raakt gewond. Waterloo 18 juni 1815; 4 x 5 tegels, 
	Amsterdam, ca.  
	1825. Schilder: 
	Hendrik Willem Suijver. In verband met de 
	ruimte wappert de vlag van de standaard naar binnen. (Particuliere 
	Collectie, Aken) 
	 
 
	 
	
	
	 
	
	
	Prins Willem Frederik raakt gewond   4 x 5 tegels, Amsterdam, ca. 
	
	
	1825. Schilder: Hendrik Willem Suijver. 
	Op de standaard met een adelaar de namen Austerlitz, Jena, Wagram. 
	(Particuliere Collectie, 
	
	Aken) 
	 
	
	
	 
	
	Opschrift: Het Kwetze van de Kroonprins de 
	Nederlanden, in de Slag bij Waterloo op 
	
	
	den 18 Juny Ao 1815, 
	
	4 x 5 tegels, Utrecht, ca.  
	1830-1834. Schilder: 
	Abraham van Griethuizen. In een boerderij te Ruinerwold, bouwjaar: 
	1835. 
	 
 
	 
	
	
	 
	
	
	 
	
	Prins Willem Frederik raakt gewond, 4 x 5 
	tegels, Utrecht, ca. 1840. Opschrift: 
	DE SLAG VAN WAATER LOO OP DEN, 18. Julij. [sic!] 
	1815.  
	Schilder: Pieter van Kasteel. In 
	een boerderij te Ruinerwold. 
	 
 
	 
 
	 
	
	
	 
	
	Prins Willem Frederik raakt gewond, 
	6 x 9 tegels, Verwijk Rotterdam, ca. 1820. (Nederlands Tegelmuseum, Otterlo; 12540) 
	 
 
	 
 
	 
 
	 
 
	 
	
	
	 
	
	Prins Willem Frederik raakt gewond, 5 x 9 tegels, Verwijk, Rotterdam, ca. 
	1820. 
	
	(Museum Rotterdam; 5481) 
	 
	
	Koning Willem I gaf op 28 juli 1815 al opdracht tot het oprichten van een 
	monument; slechts veertig dagen na de veldslag. Het werd een conische 
	piramide met daarbovenop een standbeeld van een reusachtige gietijzeren 
	leeuw die op een kunstmatige 
	
	heuvel
	45 meter boven de omringende vlakte op het 
	grondgebied van de gemeente 
	
	Eigenbrakel
	in  
	de Belgische provincie Waals-B. 
	 
	
	
	 
	
	Ets, handgekleurd, 185 x 255 mm, Von Blücher leidt de Pruisische troepen in 
	de slag bij Waterloo, 1815, anoniem, (Rijksmuseum, 
	Amsterdam; RP-P-1898-A-19817).  
	
	
	Friedrich Campe, 
	Neurenberg. Opschrift: 
	 Ende der glorreichen Schlacht von la Belle Alliance den 18 Iuny 
	
	1815.
	Generaal Von Blücher leidt de Pruisische 
	troepen in de overwinning in de slag bij La Belle Alliance, 
	beter bekend als de Slag bij Waterloo, 18 juni 1815. Met tweeregelig 
	onderschrift in het Duits. 
	 
	 
 
	 
 
	 
	
	Hans Ernst Karl von Zieten (1770-1848) was een Pruisische maarschalk. Hij 
	kreeg het bevel over het I. Corps onder leiding van Von Blücher. Op 18 juni, 
	de dag van de Slag bij Waterloo hielp hij de hertog van Wellington die 
	bepalend was voor de uitkomst van de slag. In de namiddag vielen de Fransen 
	met veel geweld aan en werd de Britse linkervleugel ernstig gestoord. Zieten 
	had van Von Blücher het bevel gekregen om te stoppen, maar het overtuigende 
	advies van Müffling, die deel uitmaakte van de staf van Wellington, slaagde 
	erin Zieten over te halen om in te grijpen in de strijd. Dit veroorzaakte 
	paniek onder de Fransen en droeg bij aan de zegevierende uitkomst van de 
	strijd.   
	 
	
	
	 
	
	Ets, 185 x 255 mm, Vlucht van 
	Napoleon, 
	18 juni 1815, opschrift: Buonapartes feige Flucht nach der Schlacht von 
	la belle Alliance, Friedrich Campe, Neurenberg. (Gallica BNF)  
	 
	
	
	 
	
	Opschrift: Vlugt van Napoleon in den Avond van de Slag van Waterloo op 
	den 18 Juny 1815; 4 x 5 tegels, Amsterdam, ca.
	
	1825. 
	Schilder: Hendrik Willem Suijver.  
	(Museum Brighton) 
	 
 
	 
	
	De tableaunummering is vaak een aanwijzing voor de schilder van een tableau. 
	De Waterlootableaus van de collectie in het Museum van Brighton zijn 
	omstreeks 1820-1830 in Amsterdam vervaardigd. Er was toen maar één 
	tegelbakkerij werkzaam: De Twee Laurierbomen aan de Lauriergracht (1808-ca. 
	1854). Op deze tegelbakkerij was Hendrik Willem Suijver (1802-1872) 
	werkzaam. Hij is waarschijnlijk de schilder van de Waterlootableaus. 
	Mogelijk is ook Hobbe Ottens (1773-1837) een van de schilders. In het 
	Noordhollands Archief wordt hij omstreeks 1820 als 
	Steentjesbakker 
	geregistreerd, onder andere bij het huwelijk van zijn dochter op 5 juni 1822.(6)
	
	
	Er dient echter meer onderzoek gedaan te worden om dat de verifiëren. 
	 
	
	
	 
	
	Het hoofdkwartier van Wellington op het moment dat een adjudant van 
	
	Von 
	
	Blücher het 
	nieuws bracht over de opmars van het Pruisische leger, 18 juni 1815, 4 x 5 
	tegels, Amsterdam, ca. 1825 
	
	Schilder: Hendrik Willem Suijver. 
	(Museum Brighton) 
	 
	 
	 
	 
	
	
	 
	
	Ets en gravure, 235 x 295  
	
	mm, Ontmoeting tussen Wellington en Von
	Blücher na de slag bij Waterloo, 1815, Reinier Vinkeles (I), naar 
	Mattheus Ignatius van Bree, 1815 – 1816. (Rijksmuseum, 
	Amsterdam; RP-P-1944-1883) 
	 
	
	
	 
	
	Von Blücher en Wellington schudden elkaar de hand, 4 x 5 tegels, Amsterdam, 
	ca.  1825. 
	 
	
	Schilder: Hendrik Willem Suijver.. (Museum Brighton) 
	 
	 
 
	 
 
	 
	 
	
	Een dag na de beslissende slag en de vlucht van Napoleon vlucht ook de 
	Franse leger. 
	 
	
	
	 
	
	Fragment van een tegeltableau met de vlucht van het Franse leger; opschrift: 
	Vlugt van de Fransche Armee, op den 19 Juny 1815; (4) x (5) tegels, 
	Amsterdam, ca. 1825. Schilder: Hendrik Willem Suijver. (Particuliere 
	collectie) 
	 
	
	
	 
	
	Ets, 185 x 255 mm, handgekleurd. Opschrift:
	Wilde Flucht der Franzosen am 19ten 
	Juny 1815 nach der verlorenen Schlacht von la Belle Alliance. Friedrich 
	Campe, Neurenberg. (Fine Art America) 
	 
	
	
	 
	 
	
	Ets, handgekleurd, 185 x 255 mm, 
	
	Friedrich Campe, 
	Neurenberg. Opschrift:
	Ansicht des Meierhofes La belle Alliance wie solcher einige Tage 
	nach der Schlacht anzusehen war. (Gallica, BNF)
	 
	 
	
	
	 
	
	La belle Alliance drie dagen na de slag, 4 x 5 tegels, Amsterdam, ca.
	1825. Schilder: 
	Hendrik Willem Suijver
	(Museum Brighton) 
	 
	 
	
	Tot besluit 
	
	De zegevierende generaals Wellington en Von
	Blücher ontmoetten elkaar na de slag 
	op 18 juni 1815 om ongeveer 21.00 uur bij 
	Belle Alliance, en de laatste en zijn soldaten namen de achtervolging van de 
	vijand over, waardoor de overwinning werd voltooid. De vluchtende
	soldaten kregen geen tijd om zich te 
	hergroeperen. Een fusilierbataljon van het 15e Pruisische regiment nam deze 
	plaats in waar de reiswagen van Napoleon met veel schatten werd veroverd. 
	Uiteindelijk lieten de Fransen wapens en alle wagens achter en dachten ze 
	alleen aan persoonlijke redding. 
	 
	
	1
	Napoleon Bonaparte 
	(Ajaccio, 15 augustus
	
	
	1769 - 
	
	Sint-Helena,
	
	
	5 mei
	
	
	1821) was een 
	
	Frans
	
	
	generaal en dictator tijdens de laatste 
	
	regeringen 
	van de 
	
	Franse Revolutie. 
	Als Napoleon I was hij van 2 
	december 1804 tot 11 april 1814 keizer der Fransen. Van 17 maart 1805 tot 11 
	april 1814 was hij ook koning van 
	
	Italië 
	(een staat die niet het hele Italiaanse schiereiland omvatte) en van 1806 
	tot 1813 beschermer van de 
	
	Rijnbond. Zijn juridische hervorming, de 
	
	Code Napoleon, 
	had een grote en blijvende invloed op het 
	
	recht 
	in vele landen, onder andere in Nederland en België. Hij wordt eveneens 
	herinnerd voor zijn rol in de door hem veroorzaakte 
	
	napoleontische oorlogen 
	en voor de titel van keizer die hij aannam. 
	
	2 
	
	Wellington vestigde zijn hoofdkwartier in Waterloo, de reden dat men later 
	van de "Slag bij Waterloo" zou spreken.
	
	 
	
	3
	De 
	tekst is ontleend aan de site van het Nationaal Militair Museum, 
	
	Verlengde Paltzerweg 1, 3768 MX Soest. 
	
	 https://www.nmm.nl/ 
	
	4
	Loo, Wim van de Loo, Jaap Rohof, Jan Pluis, ’De Twee Laurierbomen, de 
	laatste Amsterdamse tegelbakkerij’. In: 
	Tegel 31, 2003, p. 30-40, 11 afb. 
	
	5 
	
	De Slag bij Austerlitz vond plaats op 
	
	2 december
	
	
	1805.
	Napoleon versloeg daar de Oostenrijkse en
	
	
	Russische 
	legers. 
	 
	
	Op 14 oktober 1806 vond slag bij Jena plaats ten westen van de rivier de 
	Saale in Thüringen in Duitsland. De legers van Napoleon Bonaparte haalden er 
	een doorslaggevende overwinning op het Pruisische leger van Frederik Willem 
	III. 
	 
	
	De Slag bij Wagram (5-6 
	juli
	
	
	1809) 
	was een grote veldslag tussen de Franse en Oostenrijkse 
	troepen in een laagvlakte net ten noorden van 
	
	Wenen 
	en was de laatste grote overwinning van Napoleon. 
	
	6
	Noordhollands Achief, BS Huwelijk, 
	
	Reg. 3 fol. 20. 
	 
	 Fotoverantwoording (als dit niet bij de foto staat) Chris Blanchett: 6, 26, 40, 42, 45, 47 
	
	 
	
	
	Literatuur 
	 
	
	Voor de medewerking danken wij Peter Sprangers, dr Herbert van den Berge, dr 
	Mario Baeck. 
	
	We danken Norbert Joliet, Königswinter, voor het redigeren en publiceren van 
	deze publicatie. 
	 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||